دشواری ایجاد تعادل میان زندگی خانوادگی و تحقق خود در میان زنان متأهل خانواده‌های ایرانی

یکی از چالش‌های مهم خانواده در جهان معاصر، تعارض میان پیشبرد ضرورت‌های زندگی مشترک و دغدغۀ «تحقق بخشیدن به خود» در میان زوجین است. این پژوهش به‌دنبال پاسخ به این پرسش است که زنان طبقۀ متوسط ایرانی در زندگی مشترک خود چه نسبتی بین واقعیت‌های زندگی و رؤیاهایشان می‌بینند و چه راهبردهایی را برای رفع این فاصلۀ احتمالی اتخاذ می‌کنند. با مرور برخی نظریات و پژوهش‌های غربی که الزامات زندگی مشترک و چالش تحقق خود را در نظر گرفته‌اند و وام‌گیری از  مفاهیمی مانند تقسیم کار جنسیتی، انجام کار خانگی، نگهداری از کودکان و هنجارهای والد بودن، تلاش شده تا این چالش در متن جامعۀ معاصر ایرانی نیز واکاوی شود. پژوهش‌ حاضر ‌با استفاده از رویکرد اتنوگرافیک و به‌مثابۀ یک پژوهش کیفی به اجرا «درآمده» است. روش اصلی گردآوری داده‌ها مصاحبۀ عمیق‌با دوازده زن متأهل ساکن تهران است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که ایجاد تعادل میان زندگی خانوادگی و «تحقق خود» در بسیاری از خانواده‌ها، چالشی جدی و اساسی است. بسیاری از زنان واقعیت‌های زندگی را در تناقض‌ به خواسته‌های اصلی خود می‌بینند و به‌نظر می‌رسد رواج تقسیم‌کار مشارکتی، می‌تواند به کاهش این چالش کمک کند.